ZABURZENIA NASTROJU
Być może jesteś rozdarta/ -y między trudną i bolesną przeszłością, niemożliwością podjęcia decyzji czy brakiem sensu życia…i masz wrażenie, że tylko Ty jesteś w tak trudnym położeniu, nic bardziej mylnego!
KLASYFIKACJA ZABURZEŃ NASTROJU (zaburzenia afektywne)
⇓
Podział depresji- Istnieje wiele rodzajów depresji.
Zaburzenia afektywne to grupa zaburzeń psychicznych o złożonym pochodzeniu, w przebiegu których występują: zmiany nastroju, zmiany aktywności psychicznej i ruchowej, różne dolegliwości z ciała.
Istnieją 2 duże klasyfikacje zdrowia psychicznego: Klasyfikacja DSM-V wydawana przez Amerykańskie Towarzystwo Psychiatryczne i Klasyfikacja ICD wydawana przez Światową Organizację Zdrowia (WHO).
Według ICD 10 zaburzenia nastroju [afektywne] (F30–F39) to: zaburzenia charakteryzujące się przede wszystkim zmianą afektu lub nastroju w kierunku depresji (z towarzyszącym niepokojem lub bez niepokoju) lub nastroju podwyższonego. Zmianie nastroju towarzyszy zazwyczaj zmiana napędu; większość pozostałych objawów jest albo wtórna, albo zrozumiała w kontekście zmiany nastroju i aktywności. Większość tego typu zaburzeń ma charakter nawrotowy, a ich epizody często bywają spowodowane przez stresujące wydarzenia lub sytuacje.
F30-F39 ZABURZENIA NASTROJU Podział wg ICD-10:
- F30 Epizod maniakalny
- F31 Zaburzenia afektywne dwubiegunowe
- F32 Epizod depresyjny
- F33 Zaburzenia depresyjne nawracające
- F34 Uporczywe (utrwalone) zaburzenia nastroju (afektywne)
- F38 Inne zaburzenia nastroju (afektywne)
Najprostszy podział obejmuje depresję bez epizodu maniakalnego i depresję z epizodem maniakalnym (choroba afektywna dwubiegunowa).
DSM V dzieli zaburzenia nastroju na zaburzenia depresyjne, manię i zaburzenia dwubiegunowe.

DEPRESJA
EPIZOD DEPRESYJNY. Nastała era melancholii i paradoksalnie zagrożeni są nią ludzie coraz młodsi. Na ogół uważano się, że depresja uwarunkowana jest niepomyślnymi sytuacjami w życiu. Dane dotyczące depresji u coraz młodszych ludzi napawają lękiem. Na zaburzenie depresyjne składa się: poczucie winy, smutek, poczuci bezradności i bierność.
Depresja i zaburzenia depresyjne.
Depresja charakteryzuje się obniżeniem nastroju, utratą zainteresowań i odczuwania przyjemności, spadkiem energii i poczucia własnej wartości, zaburzenia motywacji, pesymistycznym patrzeniem w przyszłość i utrwalaniem/umacnianiem negatywnych przekonań (negatywny dialog wewnętrzny), przeświadczeniem o własnej winie za wszelakie zdarzenia, objawy fizyczne (zaburzeniami snu- trudności w zasypianiu i przebudzanie się wczesnym rankiem, zmęczenie w ciągu dnia, brak apetytu, brak zainteresowania seksem) oraz trudnościami w koncentracji. Depresji często towarzyszą objawy lęku. Zmiany widoczne są także w otoczeniu- nawet pozytywna komunikacja w domu, związku jest odbierana, filtrowana przez taką osobę jak negatywna, spotyka się z negatywną reakcją.
Oznaki i symptomy depresji: Mamy do czynienie z czterema grupami objawów depresji: zaburzenia nastroju, zaburzenia myślenia, lub poznawcze, motywacyjne, i fizyczne.
Oznaki i symptomy depresji:
- zwykle gorsze samopoczucie rano
- utrata zainteresowań lub zadowolenia w zakresie aktywności zwykle sprawiających przyjemność
- brak radości w stosunku do aktywności, które wcześniej cieszyły
- wcześniejsze niż zwykle poranne budzenie się
- oprócz smutku i poczucia winy pojawia się też niepokój
- brak przyjemności i radości z życia
- utrata zainteresowania czynnościami, które kiedyś dawały satysfakcję
- negatywne myśli zaburzają obraz samego siebie
- Negatywny wizerunek siebie („rzeczy są złe, ponieważ ja jestem zły”)
- Negatywna ocena wszelkich doświadczeń (wszystko zawsze było złe)
- Negatywny obraz przyszłości (przewidywanie niepowodzeń)
(Kaplan, Sadock, 1995)
Wg ICD-10 epizod depresyjny trwa przez co najmniej 2 tygodnie.
Przyczyny depresji. Depresję mogą powodować różne czynniki biopsychospołeczne. Do czynników biologicznych zaliczamy skłonności dziedziczone w genach, zaburzenia neuroprzekaźnictwa w mózgu, obecność chorób somatycznych, bądź też uzależnień od środków psychoaktywnych i stosowanie pewnych leków. Czynnikami psychologicznymi odgrywającymi dużą rolę w etiologii choroby są np. wydarzenia traumatyczne, „niezdrowe” relacje wewnątrzrodzinne. Istotny jest także aspekt społeczny obejmujący wsparcie społeczne, sytuację w szkole, w pracy, warunki materialne oraz poczucie samotności. Należy mieć na uwadze, że u jednej osoby można stwierdzić (i często stwierdza się) kilka czynników powodujących depresję
Depresja w liczbach
- Na depresję choruje 350 mln ludzi na świecie
- 83 mln w Europie
- 1,5 mln w Polsce
- to jest 5% ludności świata
- 27% ludności Europy
- 4% ludności Polski
- najczęściej diagnozowana w przedziale między 20 -40 lat
- na depresję choruje 2 razy więcej kobiet niż mężczyzn
- 11% młodzieży do lat 18 cierpi na depresję
- szacuje się, że około 50% pacjentów z depresją nigdy nie trafi do psychiatry
Leczenie depresji:
- psychoterapia i
- farmakoterapia
Widzisz u siebie objawy depresji? Nie masz pewności? Skontaktuj się, aby uzyskać diagnozę oraz fachową pomoc.