ZABURZENIA NASTROJU

Być może jesteś rozdarta/ -y między trudną i bolesną przeszłością, niemożliwością podjęcia decyzji czy brakiem sensu życia…i masz wrażenie, że tylko Ty jesteś w tak trudnym położeniu, nic bardziej mylnego! 

KLASYFIKACJA ZABURZEŃ NASTROJU (zaburzenia afektywne)

Podział depresji- Istnieje wiele rodzajów depresji.

Zaburzenia afektywne to grupa zaburzeń psychicznych o złożonym pochodzeniu, w przebiegu których występują: zmiany nastroju, zmiany aktywności psychicznej i ruchowej,  różne dolegliwości z ciała. 

Istnieją 2 duże klasyfikacje zdrowia psychicznego: Klasyfikacja DSM-V wydawana przez Amerykańskie Towarzystwo Psychiatryczne i Klasyfikacja ICD wydawana przez Światową Organizację Zdrowia (WHO)

Według ICD 10 zaburzenia nastroju [afektywne] (F30–F39) to:  zaburzenia charakteryzujące się przede wszystkim zmianą afektu lub nastroju w kierunku depresji (z towarzyszącym niepokojem lub bez niepokoju) lub nastroju podwyższonego. Zmianie nastroju towarzyszy zazwyczaj zmiana napędu; większość pozostałych objawów jest albo wtórna, albo zrozumiała w kontekście zmiany nastroju i aktywności. Większość tego typu zaburzeń ma charakter nawrotowy, a ich epizody często bywają spowodowane przez stresujące wydarzenia lub sytuacje. 

F30-F39 ZABURZENIA NASTROJU Podział wg ICD-10:

  • F30 Epizod maniakalny
  • F31 Zaburzenia afektywne dwubiegunowe
  • F32 Epizod depresyjny
  • F33 Zaburzenia depresyjne nawracające
  • F34 Uporczywe (utrwalone) zaburzenia nastroju (afektywne)
  • F38 Inne zaburzenia nastroju (afektywne)

 

Najprostszy podział obejmuje depresję bez epizodu maniakalnego i depresję z epizodem maniakalnym (choroba afektywna dwubiegunowa).

DSM V dzieli zaburzenia nastroju na zaburzenia depresyjne, manię i zaburzenia dwubiegunowe. 

Ratunku

DEPRESJA

EPIZOD DEPRESYJNY. Nastała era melancholii i paradoksalnie zagrożeni są nią ludzie coraz młodsi. Na ogół uważano się, że depresja uwarunkowana jest niepomyślnymi sytuacjami w życiu. Dane dotyczące depresji  u coraz młodszych ludzi napawają lękiem. Na zaburzenie depresyjne składa się: poczucie winy, smutek, poczuci bezradności i bierność. 

Depresja i zaburzenia depresyjne. 

Depresja charakteryzuje się obniżeniem nastroju, utratą zainteresowań i odczuwania przyjemności, spadkiem energii i poczucia własnej wartości, zaburzenia motywacji, pesymistycznym patrzeniem w przyszłość i utrwalaniem/umacnianiem negatywnych przekonań (negatywny dialog wewnętrzny), przeświadczeniem o własnej winie za wszelakie zdarzenia, objawy fizyczne (zaburzeniami snu- trudności w zasypianiu i przebudzanie się wczesnym rankiem, zmęczenie w ciągu dnia, brak apetytu, brak zainteresowania seksem) oraz trudnościami w koncentracji. Depresji często towarzyszą objawy lęku. Zmiany widoczne są także w otoczeniu- nawet pozytywna komunikacja w domu, związku jest odbierana, filtrowana przez taką osobę jak negatywna, spotyka się z negatywną reakcją.

Oznaki i symptomy depresji: Mamy do czynienie z czterema grupami objawów depresji: zaburzenia nastroju, zaburzenia myślenia, lub poznawcze, motywacyjne, i fizyczne.

Oznaki i symptomy depresji:

  • zwykle gorsze samopoczucie rano
  • utrata zainteresowań lub zadowolenia w zakresie aktywności zwykle sprawiających przyjemność
  • brak radości w stosunku do aktywności, które wcześniej cieszyły
  • wcześniejsze niż zwykle poranne budzenie się
  • oprócz smutku  i poczucia winy pojawia się też niepokój
  • brak przyjemności i radości z życia
  • utrata zainteresowania czynnościami, które kiedyś dawały satysfakcję
  • negatywne myśli zaburzają obraz samego siebie
 
W depresji człowiek odczuwa między innymi: smutek, bierność, zaburzenia snu i odżywiania. W depresji stwierdza się triadę poznawczą autorstwa Aarona Becka, czyli występowanie negatywnych myśli dotyczących siebie, otoczenia i przyszłości.
 
Triada Becka zaburzeń poznawczych w depresji:
  1. Negatywny wizerunek siebie („rzeczy są złe, ponieważ ja jestem zły”)
  2. Negatywna ocena wszelkich doświadczeń (wszystko zawsze było złe)
  3. Negatywny obraz przyszłości (przewidywanie niepowodzeń)
    (Kaplan, Sadock, 1995)

 

Wg ICD-10 epizod depresyjny trwa przez co najmniej 2 tygodnie. 

Przyczyny depresji. Depresję mogą powodować różne czynniki biopsychospołeczne. Do czynników biologicznych zaliczamy skłonności dziedziczone w genach, zaburzenia neuroprzekaźnictwa w mózgu, obecność chorób somatycznych, bądź też uzależnień od środków psychoaktywnych i stosowanie pewnych leków. Czynnikami psychologicznymi odgrywającymi dużą rolę w etiologii choroby są np. wydarzenia traumatyczne, „niezdrowe” relacje wewnątrzrodzinne. Istotny jest także aspekt społeczny obejmujący wsparcie społeczne, sytuację w szkole, w pracy, warunki materialne oraz poczucie samotności. Należy mieć na uwadze, że u jednej osoby można stwierdzić (i często stwierdza się) kilka czynników powodujących depresję

Depresja w liczbach

  • Na depresję choruje 350 mln ludzi na świecie
  • 83 mln w Europie
  • 1,5 mln w Polsce
  • to jest 5% ludności świata
  • 27% ludności Europy
  • 4% ludności Polski
  • najczęściej diagnozowana w przedziale między 20 -40 lat
  • na depresję choruje 2 razy więcej kobiet niż mężczyzn
  • 11% młodzieży do lat 18 cierpi na depresję
  • szacuje się, że około 50% pacjentów z depresją nigdy nie trafi do psychiatry

Leczenie depresji:

  • psychoterapia i
  • farmakoterapia

Widzisz u siebie objawy depresji?  Nie masz pewności? Skontaktuj się, aby uzyskać diagnozę oraz fachową pomoc.