Złość dziecka – jak zrozumieć dziecko i mu pomóc? Skąd dziecko uczy się złościć?
Ogromne znaczenie ma to, jak reagujemy w sytuacji, kiedy dziecko zaczyna się złościć (na coś, na kogoś, w tym na siebie) co mówimy, jak mówimy.
Czy jest w naszym domu zgoda na wyrażanie emocji? Jak to się robi?
A może należysz do tych rodziców, którym bardzo trudno się opanować przed wybuchem? Co robić? Jak reagować?
Wszyscy odczuwamy emocje, wszyscy się czasem złościmy, smucimy, cieszymy, wstydzimy.
Emocje są naturalne i normalne. Są również bardzo pożyteczne. Mówią nam o tym, co dla nas ważne, pomagają ochronić kiedy coś jest dla nas niebezpieczne. No tylko, że problem z nimi polega na tym, że nie zawsze wiemy, jak z nimi postępować – tymi naszymi emocjami…
Mamy 6 podstawowych emocji: smutek, radość, strach, złość, wstyd, zazdrość.
Dlaczego odczuwamy i jak wyobrażamy sobie emocje?
Dorastając uczymy się przez zdobywanie informacji. Zbierając informacje ze świata wokół nas, my i nasze ciało reagujemy za pomocą emocji, które powstają w układzie limbicznym (jest on starym tworem w mózgu, który pozwalał nam rozpoznać zagrożenie w mgnieniu oka, kiedy jeszcze jako ludzie pierwotni walczyliśmy o nasze przetrwanie i dalszy rozwój gatunku) Zatem np. złość wywołuje skurcz żołądka.
Emocje można przeżywać na różne sposoby. Można też w rozmaity sposób budować skojarzenia do nich i o nich opowiadać.
Dlaczego rodzice obawiają się niektórych emocji swoich dzieci? Czasami niestety otoczenie reaguje niechęcią na niektóre z emocji, na przykład wspomnianą już tutaj złość.
Przypomnij sobie konkretną sytuację, w której to odczuwałeś rodzicu dyskomfort związany z zachowaniem, wyrażaniem emocji swojego dziecka. Co dokładnie się wydarzyło? Jaka była twoja reakcja?
